ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΕΛΤΖΟΥΚΟΥΣ,ΣΤΟΥΣ ΣΛΑΒΟΥΣ,ΣΤΟΥΣ ΕΝΕΤΟΥΣ,ΣΤΗN ΟΜΕΡΤΑ  του ΣΗΜΙΤΗ
Η σημερίνη παγκόσμια κατάσταση, είναι παοτέλεσμα, μίας συγκυρίας και  μιάς επανάστσης. Η συγκυρία της αναβίωσης του αρχαίου και η επνάσταηση για το ψωμί του εργάτη. Η μεταφορά. "για το ψωμί του πολίτη" έφερε τον μικροαστό στις επάλξεις του αγώνα του κράτους για επιβίωση και τον εργάτη στο κρεβάτι  μπουρζουαζικης φαμίλιας, ψευτική ανάγκη πεινασμένων και χολή γεμάτων προεστών, για την επιτυχία του προλετάριου. Η νίκη της επανάστασης των γιοργινών, γύρω το '70 φέρνει τον χαφιέ στο σπίτι κάθε ΕΛληνα και το διχασμό και εμφύλιο στην συγκεριμένη τάξη, της τότε ελληνικής οικογένειας. Οι βίγλες διαχωρίζονται από τον χαφιέ της διπλανής και εσωτερικής πόρτας και αρχίζει ο πόλεμος για την υπαρξιακή πλέον υπόσταση του κάθε είδους. Πύρινες γλώσσες δώρο θεού, γίνονται από μέσον διακονκής ιεραποστολής, πύρινα σώματα, γεμάτα μίσος και υγρό γονιμότητας για τον θάνατο. Πολιτισμοί κινδυνεύοθν με αφανισμό και χτήνη οργώνουν την γή, για αυτό τον σκοπό. Η προπαγανδα του Γκέμπελ και πάλι στο προσκήνιο και το όνειρο για μια νέα φυλή, ξεπετάγεται σαν τον φοίνικα μέσα απο το αυγό του φιδιού, προστατευμένος κνωσός σε δουλικούς κολεούς, στις υπηρεσίες της αυλής.
Η ανικανότητα παραδοχής μιας ήττας, ένας πόλεμος γεννεών για ρεβάνς στο πολεμο των γιοργινιών. Το οικοδόμημα της εγωϊστικής κοινωνίας των σοφιστών του Σατρ, καταρρέει αφήνοντας πίσω του τα θύματα του ακύρηχτου πολέμου του χαφιέ.
Η κακιά γλώσσα και το μάτι, στην δούλεψη του κράτους, παστομένη στο αλάτι του μίσους για την μάνα και το σόϊ.
Βίος